چرا حجم معاملات مسكن در شهريور نسبت به مرداد كاهش يافت؟

مسير حركتي بازار مسكن متاثر از عوامل متنوع درون و برون بخشي (بازار پول و سرمايه، ارز و طلا، ساختار عرضه و تقاضا، درآمد نفتي دولت، قيمت حاملهاي انرژي، درآمد خانوار، عوامل جمعيتي، نقدينگي و تورم، تسهيلات خريد مسكن، بازار نهاده هاي توليد مسكن، سياست‌هاي دولتي، قوانين شهرسازي و....) است. بديهي است كه عوامل يادشده اثرگذاري يكساني بر بازار مسكن نداشته و به تبع، مسير حركتي بازار مسكن بر اساس برآيند نيروهاي يادشده صورت مي پذيرد. ضمن اينكه نبايد از جو رواني حاكم بر بازار نيز غفلت نمود. گاه اتفاق مي افتد كه انتشار يك خبر تاثيرگذراي به مراتب قوي تري از مجموع عوامل يادشده بر بازار مي گذارد. مثلا به ياد دارم در ارديبهشت سال 93 كه بازار مسكن رو به سوي ركود قطعي حركت مي كرد به يكباره تعداد مبايعات مسكن در تهران به بيش از 22 هزار فقره رسيد! بنابراين نبايد از اين تغييرات ماهانه بازار مسكن تفسير استقرايي براي كليت بازار مسكن نمود. اگر روند كلي حركت بازار مسكن، مثبت است كه هست، نبايد نوسانات جزئي و ماهانه اين بازار را بزرگنمايي شود. در اين مسير ممكن است نوسانات اندكي مشاهده شود؛ به‌عنوان نمونه حجم مبايعات در مرداد ماه سال جاري به شكل غيرمنتظره اي افزايش و مجدد در شهريور با كاهش مواجه گرديد. البته توجه كنيم كه حجم ماهانه معاملات شهر تهران طي هشت سال اخير در دامنه 5 تا 24 هزار مبايعه بوده است؛ در حالي‌كه حجم ماهانه معاملات در شهريور ماه سال جاري بيش از 15 هزار مبايعه بوده است كه حجم قابل قبولي است. براين اساس اگر به هر دليلي اين عدد در يك ماه با كاهش هم مواجه شود، نبايد از آن، تفسير به بازگشت ركود كرد.
مهم، روند كلي بازار مسكن است كه رو به بهبود است.